راهنمای خرید کوله پشتی مدرسه

با نزدیک شدن به روزهای بازگشایی مدارس شور و شوق هر ساله در دانش آموزان برای خرید وسایل جدید مثل کیف و کفش افزایش می یابد. این شور و شوق کودکانه معمولا موجب می شود در هنگام خرید معیارهای اساسی برای یک خرید صحیح و هوشمندانه جای خودش را به هیجان گذرا برای خرید طرح های چینی که معمولا از نظر جنس و دوام ضعیف هستند بدهد. از این رو بر آن شدیم بدون در نظر گرفتن ویژگی های منفی و مثبت کیف های مارپلو اساسا معیار های صحیح خرید کیف و کوله پشتی مدرسه را برای شما بازگو کنیم. هر چند با ظهور بیماری کرونا در پاییز امسال کمتر بوی خرید مهرماهی دانش آموزان به مشام رسید، اما بررسی معیارهای خرید خوب صرف نظر از شرایط فعلی کشور در پی شیوع بیماری کرونا خالی از لطف نیست.

اول از همه باید توجه داشته باشید که کیف ها فقط جنبه تزیینی و زیبایی ندارند و علاوه بر ویژگی های ظاهری که می تواند به تیپ ظاهری کمک کند، از نظر طبی تاثیر مستقیمی روی مهره های ستون فقرات دارند و می توانند در استفاده طولانی مدت اثرات جبران ناپذیری بر سلامت فرزند شما داشته باشند. از این رو بهتر از پیش از خرید نکات اساس رو خوب بررسی کنید.

ویژگی یک کوله پشتی مناسب

• بهتر است کوله پشتی باید چرمی یا برزنتی باشد تا به راحتی تغییر شکل ندهد و شکل آن با قرار دادن کتاب، دفتر و ... تغییر نکند. یک کوله پشتی خوب برای مدرسه، باید بند پهنی داشته باشد تا وزن کیف با کمک شانه ها و مفصل ران قابل حمل باشد. داشتن یک لایه اسفنجی در پشت کیف باعث می شود فشار بر روی ستون مهر ه ها کمتر شود.

• خودتان را وزن کنید، عدد وزن تان را تقسیم بر 10 کنید. اگر در دوره دبستان یا راهنمایی درس می خوانید، وزن کیف و کوله‌ مدرسه‌ تان همراه با وسائل آن باید مقداری کمتر از 10 درصد وزن خودتان باشد.

• وزن کیف و کوله‌ دبیرستانی‌ها همراه با وسایلی که در آن می گذارند باید کمتر از 15 درصد وزن خودشان باشد.

• کوله‌ سنگین تر از حد مذکور باعث بروز مشکلاتی چون آرتروز شانه، فشار بر عضلات گردن و پشت، قوس ستون ‌فقرات و ناراحتی های عضلانی و استخوانی در نواحی اطراف کوله می شود.

• پهنای کوله برای استفاده‌ کودکان نباید از پهنای تنه‌ آنها تجاوز کند.

• اگر به جای کوله از کیف استفاده می کنید نیز در صورت سنگینی بیش از حد آن به استقبال ابتلا به آرتروز مچ و احساس درد در عضلات بازو رفته اید.

• کیف ها و کوله های تک بند که بندشان معمولا از یک سمت بدن بر دوش می افتد، در صورت استفاده‌ طولانی مدت سبب نامتقارن شدن ستون مهره ها و احساس درد در نواحی شانه، گردن و کمر می شود.

• بند کیف یا کوله حداقل باید شش سانتی متر عرض داشته باشد تا وزن آن با فشار بر رشته های عصبی یا نواحی گذر رگ‌های خونی باعث آسیب، ضعف و گزگز دست یا بازو و شانه نشود.

• کوله را طوری بر پشت خود قرار دهید که حین حرکت پیچ و تاب نخورد یا جا به جا نشود.

• بخش فوقانی کوله نباید بالاتر از شانه هایتان باشد. بخش تحتانی آن باید بالاتر از استخوان لگن و باسن قرار گیرد.

• کوله ای بخرید که دو بند شانه‌ای و یک بند کمری داشته باشد. بندهای کوتاه یا بلند شونده‌ قابل تنظیم، پهن و اسفنجی، با توزیع مناسب تر وزن، فشار و آسیب کمتری به بدن وارد می کند.

• حین خرید کیف افزون بر معیار پهنا و نرمی اسفنجی بند آن، دقت کنید که دسته‌ آن سفت، خشک و خیلی باریک نباشد.

• مشخص شده که درصد بسیار زیادی از دردهای دست، شانه، پشت و کمر دانش آموزان، طریقه‌ استفاده‌ نادرست از کوله پشتی و کیفشان است.

• کیف و کوله باید روی کمر بیفتد. هیچ وقت بندها را آن قدر شل و بلند نکنید که کوله روی باسن یا حتی زیر آن قرار گیرد.

• سعی کنید همواره کوله‌ خود را سبک نگاه دارید و آن را به گونه ای صحیح حمل کنید.

شرایط حمل کوله پشتی

در حالت طبیعی کوله پشتی پس از آویزان کردن باید حدود ۳ سانتی متر بالاتر از خط گودی کمر قرار گیرد. داشتن یک لایه اسفنجی در پشت کیف باعث می شود که فشار بر روی ستون مهره ها کمتر شود. استفاده نادرست از آن منجر به تغییر شکل اندام و افزایش احتمال ابتلا به ضایعات ستون فقرات درد در ناحیه کمر و ناهنجاری های قامتی می شود.

وزن کیف یا کوله پشتی باید ۱۵-۱۰ درصد وزن دانش آموز باشد یعنی اگر فرزند شما تقریباً" ۲۰ کیلو گرم وزن داشته باشد وزن کیف او با وسایل موجود در آن باید حدود ۲-۳ کیلو گرم باشد. حداکثر زمان برای حمل کوله پشتی ۳۰ دقیقه است و در صورت حمل آن بیش از ۳۰ دقیقه، باید وزن آنرا سبک تر کرد.

عوارض کوله پشتی های غیر استاندارد

استفاده از کوله پشتی های غیر استاندارد عوارضی چون ابتلا به کمر دردهای مزمن – گودی کمر – شانه های نامتقارن – تمایل شانه ها به طرف جلو و انحنای ستون مهره ها را در پی خواهد داشت. شیوع کمردرد، انحنای ستون مهره ها و خم شدن شانه ها به طرف جلو در میان دانش آموزان دختر بیشتر از پسران گزارش شده است.

نکته قابل توجه اینکه ناهنجاری های قامتی با تغذیه مناسب، ورزش، یادگیری اصول صحیح نشستن و راه رفتن، در مراحل اولیه قابل درمان است.